Μία ανάγνωση της ροής του εδάφους της περιοχής προς το θαλάσσιο μέτωπο είναι η κεντρική ιδέα της σύνθεσης. Ζητούμενο η δημιουργία ιστού που παρεμβάλλεται αλλά και επηρεάζεται από αυτή τη μεταφορά.
Το concept εργαλειακά βασίστηκε στην συμπεριφορά-προσομοίωση ροής ρευστού μέσα σε ρευστό (μελάνι σε νερό). Εμφανίζονται δύο φάσματα διαφορετικής λογικής και ένα τρίτο ανάμεικτο φάσμα μετάβασης που δημιουργεί τις αστικές διαμορφώσεις και την κεντρική διαδρομή. Οι περιοχές λειτουργιών και δραστηριοτήτων στο ενιαίο αστικό επίπεδο συμπλέκονται με βάση τα διανύσματα ροής. Δημιουργούνται συνέχειες και ασυνέχειες χώρων πρασίνου, χώρων στάσεων και πιθανών διαδρομών καθώς και παρεμβολή στη διάταξη των κτιρίων στη βάση τους.
Υλοποιείται ιστός αστικού χαρακτήρα με μεγάλη πυκνότητα και υποπεριοχές με πρωτεύουσα χρήση κατοικίας και χρήση διοικητική αντίστοιχα.
Από τη χάραξη προκύπτει ομοιομορφία της λογικής των κελυφών στην περιοχή κατοικίας. Η μεγάλη πυκνότητα βοηθά στη δημιουργία εσωστρεφούς αστικού χαρακτήρα, η οποία ανακουφίζεται με άμεση γειτνίαση με χώρους πρασίνου και όσμωση με χώρους αστικών διαμορφώσεων.
Στην περιοχή διοίκησης τα κτίρια γραφείων ακολουθούν ενιαίο σχεδιασμό κελυφών ανά περιοχές. Δημιουργούνται και πάλι εσωστρεφείς ενότητες κτιρίων και μεγάλοι ανοιχτοί χώροι. Η δημιουργία της πλατείας στην περιοχή διοίκησης επιλέχθηκε ως φίλτρο στροφής ενδιαφέροντος των κτιρίων. Η πλατεία είναι μέρος μιας ζώνης δημόσιας παρέμβασης. Άλλο βασικό χαρακτηριστικό είναι η κεντρική διαδρομή βασικής χρήσης πεζών και ποδηλάτων η οποία ενοποιεί τις περιοχές διοίκησης και κατοικίας μέσα από συνεχείς συνδέσεις με περιοχές πρασίνου.
Η ροή της σύνθεσης του αστικού επιπέδου διακόπτεται από εσωτερικό σύστημα οδών ήπιας κυκλοφορίας και πρόσβασης ενώ οι βασικοί άξονες κίνησης και παράκαμψης τοποθετούνται περιμετρικά της περιοχής μελέτης.
